Thursday, July 3, 2014

က်ဳရွင္မဲ့ပညာေရးစနစ္


....က်ဴရွင္မဲ့ပညာေရးစနစ္....
တိုုင္းျပည္တခုတည္ေဆာက္ရ၌ ပညာေရးသည္အဓိက အခန္းကဏ ၌အေရးၾကီးဆုံးပါ၀င္ေနသည္ကို စာဖတ္သူတို႕ အားလုံးအသိပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အတူ ႏိုင္ငံတခုတြင္ ပညာေရး၊စီးပြါးေရး၊ႏိုင္ငံေရး ...... အစရွိေသာ ဤအရာသုံးခုသည္အစဥ္ဒြြန္တြဲလွ်က္ ရွိေနပါသည္။ ႏိုင္ငံတခုတြင္ ေျမေပၚ၊ေျမေအာက္သယံဇာတ၊ ေရေအာက္သယံဇာတေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ေပါၾကြယ္၀ကာ ေနပါေစ၊ ထိုသယံဇာတအား တို္င္းသူျပည္သားတို႕၏အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိေသာ အစိုးရမရွိသေရြ႕  ၊ ေကာင္းမြန္ေသာပညာေရးစနစ္နဲ႕အတ ူအရည္အခ်င္းျပည့ွ္မ ွီေသာဘြဲ႕ရေခတ္ပညာတတ္လူငယ္ေတြနည္းပါးေနသေရြ႕   ထိုတိုင္းျပည္သည္ ဖြြံျဖိဳးတိုးတက္မႈ ေႏွာင့္ေႏွးျပီး၊ တိုင္းသူျပည္သားတို႕၏ဘ၀သည္လည္း ဆင္းရဲမြဲေတေနမည္ျဖစ္ေပသည္။   ထိုေၾကာင့္…….။
”ပညာရဲရင့္၊ပြဲလယ္တင့္” ဟူေသာစကားကဲ့သို႕ တိုင္းျပည္တခုတိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေအာင္ တည္ေဆာက္ရာ၌တိုင္းသူျပည္သားတို႕၏ ပညာေရးျမင့္မားမူသည္ အထူးအေျခခံက်ေပသည္။ဤ ကမာၻေပၚက အရာရာ၌ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေနေသာ မည္သည့္တိုင္းျပည္ကိုမဆို ေလ့လာဆန္းစစ္ ၾကည့္ေသာထိုႏိုင္ငံရဲ႕နိုင္ငံသားတို႕၏ပညာေရးအဆင့္အတန္းသည္ အလြန္ျမင့္မားေနသည္ကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။
တို္င္းျပည္၏ ေျမေပၚ၊ေျမေအာက္သယံဇာတ၊ ေရေအာက္သယံဇာတ ခ်ိဳးတဲ့ေပမဲ့လည္း ပညာတတ္အရည္ခ်င္းျပည့္၀ျပီး ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈေကာင္းမြန္တဲ့အစိုးရတရပ္၏ ေကာင္းမြန္ေသာပညာေရးစနစ္နဲ႕အတူ၊ အရည္အခ်င္းျပည့္၀ေသာဘြဲ႕ရပညာတတ္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံ၊အထူးသျဖင့္  တိုင္းသူျပည္သားတို႕၏ပညာေရးကို အထူးဦးစားေပးအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အစိုးရတို႕၏ႏိုင္ငံတိုင္းတို့တြင္ စီးပြားေရး၊ႏိုင္ငံေရးတို႕တိုးတက္တည္ျငိမ္ကာ ထိုတိုင္းျပည္အတြင္းမွီတင္းေနထိုင္ေနၾကေသာ တိုင္းသူျပည္သားတို႕၏ လူေနမႈအဆင့္အတန္းတို႕သည္လည္း အစစအရာရာ ျမင့္မားေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ဥပမာ အာရွက စကၤာပူ၊ ေတာင္ကိုးရီးယား၊ ဂ်ပန္ …၊။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္လည္း( ၁၉၄၈) ခုႏွစ္ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး ရရွိျပီးေနာက္ ဦးႏု၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္တာ၀န္ယူေသာ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ အခ်ိန္ကာလတိုတိုတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရး၊ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရးသည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အလြန္ပင္ျမင့္မားခဲ့သည္ကို အားလုံးအသိပင္ျဖစ္ေပသည္။ ပညာေရးဘက္တြင္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ ႏိုင္ငံျခားသားတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားပင္ လာေရာက္ဆည္းပူရသည္ အထိျမင့္မားခဲ့ပါသည္။ ဦးႏုလက္ထက္ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးစနစ္ျမင့္မားလာမႈ အက်ိဳးဆက္ေတြနဲ႕အတူ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကလည္း “အာရွ၏စပါးက်ီသည္ ျမန္မာ” ဟူ၍ေျပာစမွတ္ရွိခဲ့ပါသည္။  ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္က ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ အဘယ့္ေၾကာင့္ျမင့္မားခဲ့ရသလဲဟု ျပန္စဥ္းစားမိေသာ္….။
၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၏ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ဖဆပလေခတ္တြင္္ “က်ဴဳရွင္ “ဟူေသာေ၀ါဟာရရွိခဲ့ေသာ္လည္း အမ်ားစုေသာ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ က်ဳရွင္ ဟူေသာေ၀ါဟာရကို မၾကားဖူးၾကသလို၊ က်ဴရွင္ ဟူေသာေ၀ါဟာရကိုၾကားဖူးတဲ့ အမ်ားစုေသာေက်ာင္း/ေက်ာင္းသားမ်ားက လည္းက်ဳရွင္မယူၾကပါ။ ေက်ာင္းသားလူငယ္အမ်ားစုသည္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး တကၠသိုလ္္စာေမးပြဲေအာင္ျမင္ကာ အရည္အခ်င္းျပည့္မွီစြာ တကၠသိုလ္ကိုေရာက္ၾကသည္။ သို႕ေသာ္…….။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းသည္ ဒီမိုကေရစီပါလီမန္စနစ္ေအာက္တြင္ စီးပြားေရး၊လူမႈေရး၊ပညာေရးတို႕၌ အစစအရာရာတိုးတက္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာအရပ္ရပ္အား သိမ္းယူခဲ့ျပီး၊ စစ္အာဏာရွင္တပါတီစနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့ရာ ေျမေပၚ၊ေျမေအာက္သယံဇာတ၊ ေရေအာက္သယံဇာတေတြ ေပါၾကြယ္၀တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပညာေရး၊စီးပြါးေရး၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္း အားလုံး က်ဆင္းခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၆၄ ခုႏွစ္တကၠသိုလ္ပညာေရးစနစ္ေျပာင္းလိုက္သည့္ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရေခတ္ မဆလတစ္ပါတီ အာဏာရွင္ေခတ္မွစ၍ သာသနာျပဳေက်ာင္းမ်ား၊ အလြတ္ပညာသင္ေက်ာင္းမ်ားကို သိမ္းလိုက္ေသာ အခါ မူလတန္းေက်ာင္းသားမ်ားမွအစ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားအၾကား က်ဴရွင္ ဟူေသာေ၀ါဟာရ ေခတ္စားလာျပီး၊ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ ေဒသေကာလိပ္မ်ားစတင္ဖြင့္လွစ္လိုက္သည့္အခ်ိန္မွစျပီး ေက်ာင္းသားတိုင္း က်ဳရွင္ ယူၾကကုန္ေတာ့သည္။
 က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္ကလည္း အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွသည္ တကၠသိုလ္ေရာက္သည္အထိ က်ဴရွင္နဲ႕မကင္းခဲ့ေပ။ တကၠသိုလ္္ေက်ာင္းသား ဘ၀တြင္ ေမဂ်ာအတန္းပိုင္နည္းျပ ရဲ႕ က်ဴရွင္အားကိုးနဲ႕ အတန္းကိုေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ျပည့္ဘို႕ သက္သက္ဟန္ျပတက္ေပမဲ့ က်န္ ဘာသာရပ္တိုင္းကို ဘာမွေသေသခ်ာမေလ့လာခဲ့ၾကပါ။ ပညာေရးနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ဘာမွလည္းေဆြးေႏြးတိုင္ပင္မႈမရွိခဲ့ၾက။
 အဲဒီလို က်ေနာ္တို႕လိုျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းကေက်ာင္းသားအမ်ားစုဟာ က်ဳရွင္ကိုအားကိုးလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ပညာေရးကား ျမင့္မားလာျခင္းမရွိဘဲ အလြတ္က်က္ပညာေရးစနစ္ေအာက္၌ တီထြင္ၾကံစမႈ၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတတ္သည့္ အက်င့္ေလွ်ာ့နည္းလာျပီး၊ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္အေျဖရွာသည့္အက်င့္ေပ်ာက္လာၾကကာ အခ်ိန္တန္စာေမးပြဲေအာင္ၾကျပီး တကၠသိုလ္က ဘြဲ႕အသီးသီးရခဲ့ေပမယ့္လည္း  အရည္အခ်င္းမမွီတဲ့ပညာေရး ဘြဲ႕ရလက္မွတ္ေတြနဲ႕ဘဲ ႏွစ္သိမ့္လိုက္ရပါတယ္။
ဤေနရာ၌ေက်ာင္းသားေတြဘက္ကိုလည္း တဖက္သတ္အျဖစ္ျမင္၍မရပါ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္း ကစစ္အစိုးရရဲ႕ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြအေပၚထားရွိခဲ့တဲ့ ပညာေရးေစတနာ မေကာင္းခဲ့ၾကလို႕ပါပဲ၊ဥပမာ လက္ေတြ႕ခန္း၀င္မဲ့ သိပၸံေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လက္ေတြ႕ခန္းထဲမွာဆိုရင္ လက္ေတြ႕ပစၥည္းေတြက ဘာမွကိုမရွိေအာင္ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။
မဆလေခတ္မွသည္ ယေန႕၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႕အတူတက္လာတဲ့အရပ္သားအစိုးရလက္ထက္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံက အမ်ားစုေသာ တကၠသိုလ္ဘြဲ႕ရ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အဂၤလိပ္စာ၊အဂၤလိပ္စကားကို လည္လည္၀ယ္၀ယ္္မေျပာႏိုင္၊ မေရးႏိုင္ၾကပါဘူး၊၊ အဂၤလိပ္စာ၊အဂၤလိပ္စကားကို လည္လည္၀ယ္၀ယ္ေျပာတတ္ေရးတတ္ခ်င္ရင္၊ ေက်ာင္းတက္ေနခိ်န္တြင္လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းျပီးသြားတဲ့အခါတြင္လည္းေကာင္း အခ်ိန္ကုန္ခံေလ့လာရျပန္ပါသည္။ ဒီအတြက္ ခ်မ္းသာတတ္ႏိုင္တဲ့     မိဘအသိုင္း၀ိုင္းက သားသမီးေတြေလ့လာႏိုင္ေပမဲ့၊ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုကဘြဲ႕ရ၊ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ကေတာ့ ၁၀ တန္းေတာင္မေအာင္လုိက္တဲ့ သာမာန္လူတေယာက္လို ဒီအတိုင္းပဲျပီးသြားတာပါပဲ။
အဲဒီလို ပညာေရးမွာအစစအရာရာ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္တခုဟာအစစအရာရာမွာ  ႏိုမ့္က်ေနတဲ့တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြါးေရး၊ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး အစရွိသျဖင့္တိုးတက္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရာ၌ အခက္အခဲမ်ားစြာၾကဳံေတြ႕ရမည္မွာအေသအခ်ာပါပဲ။ တိုင္းတပါးရဲ႕ပညာရွင္ေတြကိုပဲ ဆက္အားကိုးေနရမွာပဲ။
တိုင္းျပည္ရဲ႕ေျမေပၚ၊ေျမေအာက္၊ ေရေအာက္ သယံဇာတေတြခ်ိဳ႕တဲ့ေပမဲ့လည္း ယေန႕ကမာၻေပၚတြင္ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္၌ထိပ္တန္းစာရင္းတြင္ရပ္တည္ေနႏိုင္တဲ့ “ဖင္လန္ႏိုင္ငံ” ရဲ႕ပညာေရးစနစ္ကိုေလ့လာၾကည့္ပါ….။ဤသို႕ဖင္လန္ႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးစနစ္ကိုမေလ့လာမီ၊ ဖင္လန္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းေနာက္ေၾကာင္းကိုအနည္းငယ္တင္ျပရလွ်င္…..
ဖင္လန္ႏိုင္ငံသည္ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၆ ရက္ လြတ္လပ္ေရးမရမီအခ်ိန္အထိ ဆီြဒင္နဲ႕ရုရွားလက္ေအာက္တြင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာေနခဲ့ရတယ္။  ဒီအျပင္ ၁၉၄၁ နဲ႕ ၁၉၄၄ခုႏွစ္ ကာလေတြၾကားျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ရုရွားေနာက္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံအားေပးတဲ့ အလံနီကြန္ျမဴနစ္နဲ႕တဖက္က အေနာက္ဂ်ာမဏီေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ အားေပးတဲ့ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္တစ္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းႏွစ္ခုၾကားကျပည္တြင္းစစ္မွာ  ဖင္လန္ႏိုင္ငံသည္ အမ်ိဳးသားဘာသာ၊စာေပ၊ယဥ္ေက်းမႈ လုံး၀နီးပါးေပ်ာက္ဆုံးရမဲ့အေျခေနတရပ္ကို ၾကဳံခဲ့ရတယ္။ 
 သို႕ေသာ္ ဂ်ာမဏီေက်ာေထာက္ေနာက္ခံအားေပးထားတဲ့ စည္းလုံးညီညြတ္မႈကိုအေလးထားတဲ့ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္တစ္ လက္နက္ကိုင္အင္အားဘက္မွ ျပည္တြင္းစစ္ကို အႏိုင္ရျပီးတဲ့ေနာက္ မြဲျပာက်တိုင္းျပည္ကို ပညာေရးနဲ႕ ဦးစားေပးျပီး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကေသာအခါမွာေတာ့ အားလုံးသိျမင္ၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲ ယေန႕ဖင္လန္ျပည္သူ၊ျပည္သားေတြရဲ႕ဘ၀ေတြသည္ ေရာက္ေလရာ ေနရာတိုင္းတြင္ ေရျပည့္အိုးပမာ ထည္၀ါတည္တဲ့ေနႏိုင္ၾကျပီ မဟုတ္ပါလား။ ေဖာ္ျပပါ ေအာက္ကဓါတ္ပုံႏွစ္ပုံကေတာ့….။
ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ဖင္လန္ႏိုင္ငံၾကားက "မူၾကိဳေက်ာင္းသင္ယူျပီးေျမာက္ျခင္း" လက္မွတ္ႏွစ္ခုရဲ႕ဓါတ္ပုံပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံက  မူၾကိဴ ေက်ာင္းျပီးသြားတဲ့  ကေလးငယ္ရဲ႕ certificate ထဲမွာဘာေတြေရးထားသလဲဆိုတာ မသိရေပမဲ့....ဖင္လန္ႏိုင္ငံကမူၾကိဳေက်ာင္းျပီးသြားတဲ့ခ်စ္သမီးငယ္ရဲ႕ certificate ထဲမွာေတာ့
 ၁. သင္သည္ ပန္းခ်ီနဲ႕ပန္းပုလက္မႈအတတ္ပညာမွာ ကြ်မ္းက်င္သည္။
 ၂.သင္သည္ မူလတန္းအၾကိဳ စာသင္ႏွစ္ 2013-2014 ၌ ဖတ္ရႈေလ့လာျခင္းကို သင္ယူခဲ့တတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။
 ၃. သင္သည္ ေကာင္းမြန္ေသာ ကစားေဖာ္/ကစားဖက္သူငယ္ခ်င္းေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ဟူ၍ အလွည့္က်အနီးကပ္ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ ကေလးထိန္းေက်ာင္းမွ ဆရာ/ဆရာမ ေလးေယာက္တို႕၏ ထိုးျမဲလက္မွတ္နဲ႕အတူ ပါရွိပါသည္။
......ထိုေၾကာင့္ ခ်စ္သမီးသည္ က်ေနာ္နဲ႕အတူ သြားေလရာ၌ ေတြ႕သမွ် ေၾကျငာဆိုင္းပုဒ္ေတြ၊ လမ္းနာမည္၊ ေစ်းဆိုင္၊ ကုမၼဏီနာမည္ နဲ႕ လူနာမည္ေတြကို ၾကိဳးစားျပီး အျမဲတမ္းအသံထြက္ဖတ္တတ္ေနပါသည္။
....သခ်ာၤကိုေတာ့ အေပါင္း၊အႏႈတ္၊အေျမွာက္ ေတြကို ဂဏန္းငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႕အျမဲတမ္းက်ေနာ့္အား အိမ္မွာျဖစ္ေစ၊တခါတရံ လမ္းမွာျဖစ္ေစ အေျဖမွန္မမွန္ ေမးတတ္ပါသည္။ အစား ကိုေတာ့ မူၾကိဳကေလးတိုင္းကို ဖင္လန္ႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးစနစ္အရ မသင္ေပးပါဘူး။ ဘာျဖစ္လဲလို႕ ကေလးထိန္းဆရာမေတြကိုေမးမိေတာ့ ကေလးေတြရဲ႕ အသက္အရြယ္အရ ဦးေႏွာက္ကို အရႈပ္မခံေစခ်င္လို႕ပါတဲ့။
.......မူၾကိဳေက်ာင္းမျပီးခင္ မိဘ၊ကေလးထိန္းေတြနဲ႕ေတြးဆုံျပီး ေနာင္ႏွစ္ မူလတန္းေက်ာင္းသြားေတာ့မယ့္ သမီးနဲ႕ပတ္သက္ျပီး....ေက်ာင္းတြင္သင္ယူေလ့လာရာ၌ ဥာဏ္ရည္ထက္ျမက္ေစႏိုင္ရန္ မိခင္ဘာသာစကားကို ကြ်မ္းက်င္ရန္လိုအပ္ေၾကာင္း၊ အိမ္တြင္ ကေလးေတြအား မိမိတို႕၏ မိခင္ဘာသာစကားေတြနဲ႕ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေျပာေစခ်င္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႕၊ ေက်ာင္းတြင္ မိမိတို႕၏ ကေလးအတြက္ ေက်ာင္းစာသင္ခ်ိန္အတြင္းတြင္ မိခင္ဘာသာစကား အတြက္ ေဖာင္ျဖည့္ထားခဲ့ပါ ဟူ၍ ေဆြးေႏြးအၾကံျပဳခဲ့ပါသည္။
 .....ဖင္လန္ ႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ကေတာ့
ဖင္လန္ႏိုင္ငံအတြင္းမွာေနထိုင္ေနတဲ့ကေလးတိုင္း (၃) ႏွစ္ျပည့္ရင္ မူၾကိဳေက်ာင္းပို႕ခြင့္ရွိတယ္။ မူၾကိဳေက်ာင္းက ကေလးတေယာက္ရဲ႕ ကုန္က်စရိတ္အတြက္ ပထမ မိဘရဲ႕၀င္ေငြေပၚမူတည္ျပီး သက္ဆိုင္ရာျမိဳ႕နယ္ရဲ႕ မူၾကိဳေက်ာင္းကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးက ေကာက္ယူတယ္။ မိဘေတြက အလုပ္လက္မဲ့ သို႕တည္းမဟုတ္ ပညာရွာေနသူေတြဆိုရင္ ေပးစရာမလိုပါ။ဒီအတြက္ကုန္က် စရိတ္အေထြေထြကို ပညာေရးကို ဦးစားေပးေသာ အစိုးရက ေထာက္ပံ့သည္။
မူၾကိဳေက်ာင္းျပီး၍ မူလတန္းစတက္ျပီဆိုရင္ေတာ့ ဖင္လန္ႏိုင္ငံရဲ႕အခမဲ့ပညာေရး စနစ္နဲ႕အတူပညာရွာကေလးေတြအတြက္ မိဘေတြက ယခုလက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံက ေက်ာင္း၀င္ေၾကး၊ ဟိုေၾကး၊ဒီေၾကးေတြ ဘာမွေပးစရာ၊ ပူစရာ မလိုေတာ့ပါ။ဖင္လန္ ႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္နဲ႕အတူ…ေက်ာင္းသားတိုင္း ယူနီေဖာင္းမရွိဘူး ..။ ၀င္ခြင့္စာေမးပြဲမရွိဘူး ..။  အခ်ိန္ဇယားေတြမရွိဘူး ..။လူတန္းစားခြဲျခားတာမရွိဘူး။ အစားအေသာက္ကို ေက်ာင္းမွာအလကားေကြ်းတယ္။ Bus ကားလက္မွတ္ကိုအစိုးရက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားႏႈန္းအတိုင္း ျပဳလုပ္ေပးထားတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက အလြတ္က်က္ပညာေရး နဲ႕လုံး၀ဆန္႕က်င္ေနေသာ ေလ့လာ၊တီထြင္၊ အခ်င္းခ်င္းေဆြးေႏြးဖလွယ္ယူျခင္း စနစ္ကို က်င့္သုံးသည္။ က်ဴရွင္၊၀ိုင္းမရွိပါ။
 ေက်ာင္းမွာ ဖင္လန္ဘာသာစကားအျပင္ တျခားဘာသာစကား(ဥပမာ...အဂၤလိပ္၊ျပင္သစ္၊ ရုရွား၊ ဂ်ာမာန္ အစရွိသျဖင့္) ေက်ာင္းသားတိုင္းက မိမိႏွစ္သက္ရာ ဘာသာစကား၊စာေပေတြကို စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်ယ္ေလ့လာသင္ယူခြင့္ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဖင္လန္ႏိုင္ငံက အထက္တန္းေက်ာင္းကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ျပီး သက္ဆိုင္ရာတကၠသိုလ္မွဘြဲ႕ရေက်ာင္းသားတိုင္း၊( သို႕တည္းမဟုတ္ ) အထက္တန္းကိုေအာင္ျမင္ျပီး အေျခအေနအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ဆက္မတက္ေတာ့ပဲ အနာဂတ္အတြက္ မိမိႏွစ္သက္ရာသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကိုတက္ေရာက္ျပီးေျမာက္တဲ့  ဖင္လန္ေက်ာင္းသားတိုင္းသည္ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို အဆင့္အတန္းမွီမွီတတ္ေျမာက္ၾကပါသည္။ ဒီအတြက္ က်ဴရွင္ဆိုတာလည္း သူတို႕မွာမရွိ၊၊ သိလည္းမသိၾကပါ။  ပညာရွာေန ကာလအတြင္းပူပင္ေၾကာင့္ၾကမႈမရွိေလေအာင္ သူတို႕တေတြရဲ႕ အစစအရာရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုျဖည့္ဆည္းေပးေနတာကေတာ့ ပညာေရးကိုဦးစားေပးတဲ့ သူတို႕တေတြရဲ႕မိဘနဲ႕အစိုးရပါပဲ။
ေက်ာင္းစာသင္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြကို သူတို႔အရည္အေသြးအေပၚမူတည္ျပီး အုပ္စုခြဲထားတယ္။  (ဥပမာ စာလုပ္တာ မလုပ္တာ ဥာဏ္လိုက္ႏုိင္တာမလုိက္ႏိုင္တာ လိမၼာေရးျခားရွိမရွိ ) ကေလးေတြကို ဆရာဆရာမေတြက အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ျပီး။ သူတို႔ကိုေခၚရင္ နာမည္ေရွ႕ဆံုးစာလံုးပဲေခၚတယ္ ။ ဘယ္ေက်ာင္းသားကိုမွ ညဖက္ကို နာရီ၀က္ေက်ာ္ျပီး အိမ္စာမလုပ္ရတဲ့စနစ္ကိုက်င့္သုံးတယ္။ ေက်ာင္သားေတြကို စာတတ္ေအာင္ ရိုက္ႏွိက္ဆုံးမကာတဖုံ၊ေၾကာက္ေအာင္ ေဟာက္ကာတဖုံ၊ သင္ၾကားတဲ့စနစ္ကို မက်င့္သုံးပါ။
အထူးသျဖင့္ ………ဖင္လန္ႏိုင္ငံက ဘယ္မိဘ၊ဘယ္ေက်ာင္းဆရာ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ကမွ ႏိုင္ငံ၏အနာဂတ္ စာသင္ရြယ္ကေလးမ်ား၊ ႏုိင္ငံအတြင္းတြင္ရွင္သန္ေနထိုင္ေနေသာ ႏိုင္ငံသားမ်ားအားလုံးကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံအတြင္းတြင္အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ခိုလႈံေနေသာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားအားလုံးကို အေၾကာက္တရားေတြနဲ႕ဖိႏွိပ္ဆက္ဆံတဲ့ အက်င့္ဆိုး၊စနစ္ဆိုးကို ေရွာင္ၾကည္ၾကသည္။ ေခတ္ပညာတတ္ႏိုင္ငံေရးသမားေပါမ်ားေသာ ဖင္လန္ႏိုင္ငံသည္ တိုင္းျပည္အားဆိုရွယ္လစ္တပိုင္း၊ ဒီမိုကရက္တစ္ တပိုင္းမွ်မွ်တတအုပ္ခ်ဳပ္ျပီး တိုင္းသူျပည္သားတို႕၏ အခြန္၀င္ေငြကို အထူးအေလးထားဂရုစိုက္ျပီး၊ ႏိုင္င့ံေခါင္းေဆာင္တိုင္းသည္အက်င့္ပ်က္လာဒ္စားမႈေတြနဲ႕ ကင္းရွင္းၾကသည္။ 
                                                 သာထြန္းမြန္(၂၄.၆.၂၀၁၄)

                                                                

အေမြဆက္မည့္ျမားႏွစ္စင္း


Friday, March 14, 2014

Federalsim

   ဖက္ဒရယ္၀ါဒ
                     ဖက္ဒရယ္၀ါဒကို အစိုးရဖြဲ႕စည္းမႈပုံစံတရပ္အျဖစ္အသုံးျပဳၾကသည္။   ဖက္ဒရယ္၀ါဒ၌ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ သီးျခားစီရွိၾကေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအၾကား    အာဏာမ်ားႏွင့္တာ၀န္မ်ားခြဲေ၀ယူျခင္းကို သတ္မွတ္သည္။ဖက္ဒရယ္စနစ္ေအာက္၌ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးတြင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ တာ၀န္ခြဲေ၀ျခင္းမ်ား ရွိျပီး၊ အျခားေသာအျခားေသာအာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္မရွိေပ။

                     ႏိုင္ငံတခုတြင္အမ်ိဳးသားလူမ်ိဳးမ်ား စုေပါင္းေနထိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ၄င္းတို႕၏ေမြးရာပါအခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္  ရသင့္ရထိုက္ေသာ    အခြင့္ေရးမ်ားကို      ေဖာ္ေဆာင္ခြင့္ေပးရန္အတြက္ျဖစ္ေစ၊     အဖြဲ႕၀င္မ်ား၏အက်ိဳးစီးပြားကို အမွန္တကယ္   ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္စနစ္တက်      အာဏာခြဲေ၀အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖင့္  စုေပါင္းဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္
ေရးအတြက္ျဖစ္ေစ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးအတြက္ျဖစ္ေစ ဖက္ဒရယ္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဖြဲ႕စည္းၾကသည္။

                      ထိုေၾကာင့္ ဖက္ဒရယ္ႏိုင္ငံဆိုသည္မွာ ကြဲျပားျခားနားစြာတည္ရွိေနေသာ ပထ၀ီအေနအထား၊ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထုံး
စံ၊ ဘာသာစကား၊ စာေပ၊ သမိုင္းေၾကာင္းစသည့္ အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာမ်ားအရ ကြဲျပားျခားနားစြာတည္ရွိေနေသာ လူမ်ိဳးမ်ား၏
နယ္ေျမေဒသမ်ားကို ပစၥဳပၸန္အေျခအေနေပၚမူတည္၍ ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕၀င္ျပည္နယ္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္၍ ၄င္းတို႕အားလုံးတူညီသည့္
အက်ိဳးစီးပြားအတြက္စုစည္းကာ စနစ္တက်ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဖြဲ႕စည္းမႈပုံစံတရပ္ျဖစ္သည္။

                    ဖက္ဒရယ္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အာဏာၾကီး(၃)ရပ္ျဖစ္ေသာ ဥပေဒျပဳေရးအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာႏွင့္
တရားစီရင္ေရးအာဏာမ်ားကို ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕၀င္မ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္လည္းေကာင္း၊ ျပည္ေထာင္စုၾကီး၏ အက်ိဳးစီးပြား
အတြက္လည္းေကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္အစိုးရႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္ျပည္နယ္အစိုးရအၾကား ၾကိဳတင္သေဘာတူသတ္မွတ္ခ်က္ျဖင့္ ခြဲေ၀က်င့္သုံး
အုပ္ခ်ဳပ္ေသာစနစ္ျဖစ္သည္။ ။


                          Dictionary of politics စာအုပ္မွေကာက္ႏႈတ္တင္ျပသည္။

Saturday, January 25, 2014

ျဖန္႕ေ၀ျခင္း

သံပရာရည္၏ က်န္းမာေရး အက်ဳိးေက်းဇူး
သံပရာရည္မွာ ဗီတာမင္စီနဲ႔ အင္တီ ေအာက္ဆီးဒင့္ေတြ အေကာင္းဆံုး ပါဝင္တာေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲက မေကာင္းတဲ့ ဖရီးရယ္ဒီကယ္ ေတြကို ဖယ္ရွားေပးကာ ခုခံအားစနစ္ကို ေကာင္းမြန္ ေစပါတယ္။

သံပရာရည္ဟာ ပုိးဝင္ ကူးစက္မႈေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးၿပီး ဓာတ္မတည့္မႈကို ေလ်ာ့က် ေစပါတယ္။ ပိုးသတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အာနိသင္ ရွိတာေၾကာင့္ အနာက်က္ ျမန္ေစပါတယ္။ လည္ေခ်ာင္း နာတာ၊ အာသီး ေရာင္တာေတြကို သက္သာ ေစပါတယ္။ သံပရာရည္ဟာ အစာေျခစနစ္ကို က်န္းမာေရး ေကာင္းေစၿပီး ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ဇီဝ႐ုပ္ ျဖစ္ပ်က္မႈကို အားေပးကာ ဝမ္းခ်ဳပ္တာ၊ အစာ မေၾကတာ၊ ပ်ဳိ႕ခ်င္အန္ခ်င္ ျဖစ္တာ၊ ရင္ပူတာစတဲ့ အစာေျခစနစ္ ျပႆနာေတြကို မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ သံပရာရည္ဟာ ခႏၶာကိုယ္တြင္း စနစ္ေတြကို သန္႔စင္ေစၿပီး အဆိပ္ေတြကို ေျပေစပါတယ္။ သံပရာရည္ဟာ ဆီးသြားေစတဲ့ အာနိသင္ ရွိတာေၾကာင့္ ဆီးလမ္းေၾကာင္း ပိုးဝင္ေနသူေတြ အတြက္ အက်ဳိးေက်းဇူး ရွိပါတယ္။ သံပရာရည္ကို ေန႔စဥ္ ေသာက္ေပးရင္ အဝ လြန္တာနဲ႔ ဗိုက္အဆီကို ေလ်ာ့ေစ ပါတယ္။ သံပရာရည္ဟာ အသားအေရနဲ႔ ဆံပင္သား က်န္းမာေရး အတြက္ အေရးပါတဲ့ အိမ္သံုးေဆးပါ။ သံပရာရည္ကို ပံုမွန္ ေသာက္တာက အေရျပားကို ၾကည္လင္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးၿပီး အသားအေရကို ဝင္းပသန္႔စင္ ေစပါတယ္။ သံပရာရည္ကို မ်က္ႏွာေပၚမွာ လိမ္းေပးရင္ ေနေလာင္ဒဏ္ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ သံပရာရည္ကို ေခါင္းမေလွ်ာ္ခင္ ဆံပင္ေပၚ လိမ္းေပးၿပီး ေရနဲ႔ ေဆးခ်ေပးရင္ သန္႔စင္ေတာက္ပ ေစပါတယ္။ ေဆာင္းရာသီမွာ ႏႈတ္ခမ္း ကြဲေနပါက ႏႈတ္ခမ္းသားေပၚ သံပရာရည္နဲ႔ ဂလစ္ဆရင္ အလွဆီကို ေရာေမႊၿပီး လိမ္းေပးရင္ အနာက်က္ေစ ႏိုင္ပါတယ္။

ဇြန္

Thursday, September 26, 2013

ေပါက္ပန္းတို႕ေ၀တဲ့ ေႏြ



စာေရးဆရာ ေကာင္းသန္႔၏ ေမ့မရေသာ အတိတ္မ်ား စာအုပ္ငယ္ ေလးအား အၾကိမ္ အၾကိမ္ အခါခါ ဖတ္ခဲ့ ၿပီးေနာက္ ရင္၌ ရက္လ မ်ားစြာ ေရးခ်င္ ေနခဲ့ေသာ ဒီေဆာင္းပါးေလးအား ေရးျဖစ္ပါေတာ့သည္။ စာေရးဆရာ ေကာင္းသန္႕သည္ အတိတ္ ဆိုသည္မွာ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ ကုန္လြန္ခဲ့ျပီး ေလေသာ အခ်ိန္ကာလပင္ ျဖစ္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္တြင္ လြမ္းေမာဖြယ္ရာ အတိတ္ ရွိသကဲ့သို႕ နာက်ည္း ေၾကကြဲဖြယ္ရာ အတိတ္မ်ားလည္း ရွိတတ္ပါသည္။ ထို႕အတူ ေမ့လြယ္ ေပ်ာက္လြယ္ေသာ အတိတ္မ်ား ရွိသကဲ့သို႕ နွလုံးသားတြင္ ထင္က်န္ ရစ္ခဲ့ေသာ အတိတ္မ်ားလည္း ရွိပါသည္ဟူ၍ သူ၏ ခံစားခ်က္ကို ရိုးရွင္းစြာ စာဖတ္သူတို႕အား မွ်ေ၀ ခဲ့ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္......။

 အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက တခုတည္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ က်ေနာ္ အေျခ် ေနထိုင္္ရာ တတိယ ႏိုင္ငံ ထဲက ၿမိဳ႕ငယ္ေလး တစ္ျမိဳ႕သည္ ေနခ်င္စဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ သာယာ လွပတဲ့ျမိဳ႕ငယ္ေလး တစ္ျမိဳ႕ပါပဲ။ ေႏြရာသီ အားလပ္ရက္မို႕လည္း ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေႏြရာသီ အပန္း ေျဖစရာ ကန္ေရျပင္ ၀န္းက်င္ ကေတာ့ အားလပ္ရက္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ မိဳ႕ခံမိဘျပည္သူေတြ၊ နယ္ေ၀းက အလည္လာ အမန္းေျဖသူေတြ၊ ဒီ့အျပင္ ႏိုင္ငံျခားသား ခရီးသြား ဧည့္သည္ေတြနဲ႕ ေတာက္ပ ေႏြးေထြးတဲ့ ေနရာင္ ေအာက္မွာ သာယာ လွပ လို႕ေန ပါေတာ့တယ္။ ကန္ေရျပင္ ေအးေအး ကေတာ့ အျပာေရာင္ သန္းလို႕၊ ကန္ေရျပင္ အေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္ လာတဲ့  ေလေျပ ညွင္းေလး ကေတာ့ ခ်စ္သမီးေလးတို႕ေဆာ့ကစားေနရာ ျမက္ခင္း လြင္ျပင္ေပၚက ေရာင္စုံ ေပါက္ပန္း ေလးေတြကို က်ီစယ္ ေနေလရဲ႕။ 

မိသားစုနဲ႕အတူက်ေနာ္ ေရာက္ရွိ အပန္းေျဖေနတဲ့ ေနရာ ကေတာ့ အထပ္ထပ္ အလႊာလႊာ ညီညာ တိုက္ခန္း ေလးေတြ ၀န္းရံေနတဲ့ၾကည္ လင္ျပာ လဲ့လဲ့ ကန္ေရျပင္ နံေဘးက ေရာင္စုံ ေပါက္ပန္းေလးေတြ ေ၀ဆာေနတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ပါပဲ။ ေရာင္စုံ ေပါက္ပန္းေလး ေတြေ၀ ဆာေနတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ ေနရာမို႕လည္း  အဲဒီ ျမက္ခင္းျပင္ ေပၚမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ကေလးငယ္မ်ားသည္ အေပါင္းသင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ကေလးတို႕သဘာ၀ အပူအပင္ ကင္းမဲ့လွစြာ ရီကာေမာကာ ေဆာ့ကစား ေနၾကခ်ိန္မွာ တခ်ိဳ႕ေသာ အုပ္ထိန္းသူေတြက ေနလႈံရင္းစာ ဖတ္ေနၾကသလို၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ကေလးငယ္တို႕ ကန္ေရထဲ ေရကူးေနၾကခ်ိန္မွာ အုပ္ထိန္းသူေတြက ေရမနစ္ေအာင္ ဂရုတစိုက္ ေစာင့္ ေရွာက္ေနၾကပါတယ္။ "သြန္သင္လမ္းျပ စရာ ရွိရင္ေတာ့ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ကိုယ္ပိုင္ မိခင္ ဘာသာ စကားနဲ႕ပါပဲ"။ 
က်ေနာ္ ကေတာ့ ေကာင္းသန္႕၏ ေမ့မရေသာ အတိတ္မ်ား စာအုပ္ငယ္ ကေလးနဲ႕ ကန္ေရျပင္နဲ႕ျမက္ခင္းျပင္ၾကားက အေမာေျဖခုံတန္းေပၚမွာ ျငိမ့္ျငိမ့္ေလးပါပဲ။ ကန္ေရျပင္ကို ပတ္ကာ ေဖာက္လုပ္ ထားတဲ့ လမ္းသြယ္ေလး ထက္မွာေတာ့ လမ္းေလ်ွာက္ရင္း တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ခ်စ္သူစုံ တြဲေလးေတြက ရီကာေမာကာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ အျပဳံးေလးေတြနဲ႕မို႕ ေႏြရာသီ အားလပ္ရက္ရဲ႕ရႈခင္းကေတာ့ တကယ္ကို လွပေနပါတယ္။ ေမ့မရေသာ အတိတ္မ်ား စာအုပ္ငယ္ေလးထဲ အေတြးေတြ နစ္ေနတုန္း"ေဖေဖ ဒီပန္းေလးေတြက အရမ္းလွတာပဲ ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လို႕ မေမႊးတာလဲ" သမီးအၾကီးေလးရဲ႕ေနာက္က ရုတ္တရက္ အေမးေလးေတြေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သူတို႕ေလးေတြရဲ႕လက္ထဲမွာ ေႏြရာသီမွာ လမ္းေဘး၌ အလိုအေလွ်က္ ေပါက္ေနတတ္တဲ့ အ၀ါေရာင္ ေထာပတ္ပန္းေလးနဲ႕။"ဒီပန္းေလး ေတြဟာက်ေနာ္ တို႕ဆီက ေနၾကာပန္းလို ပုံစံပန္းေလးေတြပါ။ "ဒါေပမဲ့ဒီေထာပတ္ ပန္းေတြက အပင္ပုတယ္ ေျမျပင္ကေန အျမင့္ဆုံး တထြာႏွစ္ထြာေလာက္ပဲ ျမင့္ပါတယ္။ လွေပမဲ့ ရနံ႕မရွိ။ 

အဆာေျပမုန္႕စားေနရင္း ေရေသာက္ေနၾကတဲ့ ခ်စ္သမီး ညီအမကို ၾကည့္ရင္း"လူ႕ေပါက္ပန္း"ဆိုတဲ့ က်ေနာ္ ငယ္စဥ္ဖတ္ခဲ့ဖူး တဲ့ကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္ေလးအား ျပန္အမွတ္ရ မိပါေတာ့တယ္။ သို႕ေသာ္ ကဗ်ာ စာသားေလးေတြကိုေတာ့ မမွတ္ မိတာ့ပါ။ ထားပါေတာ့ မူၾကိဳေက်ာင္း သူေလးအရြယ္ သမီးေလးႏွစ္ေယာက္အား ေပါက္ပန္းတို႕ရဲ႕အေၾကာင္း ဒီအခ်ိန္မွာ ရွင္းမျပခ်င္ေသးပါ။  စိတ္ခ်မ္းေျမ႕စရာ ေတြနဲ႕ျပဳစု ရမဲ့အရြယ္မဟုတ္လား။ 
တစ္ေန႕တာရဲ႕ရည္မွန္းရာခရီး မဆုံးေသးတာေၾကာင့္ ကိုယ္စီစက္ဘီး ဦးထုပ္ေလး ေဆာင္းျပီး ေရွ႕ခရီး အတြက္ ျပင္ဆင္ ၾကရပါေတာ့တယ္။ စက္ဘီး စီးတတ္ကာစ သမီး အၾကီးကေတာ့ ေရွ႕ကေန တက္တက္ၾကြၾကြနဲ့ေပါ့ ခ်စ္သမီးငယ္ေလးကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ေနာက္မွာ လုံျခံဳတဲ့ခုံေလး ေပၚမွာ  မူၾကိဳေက်ာင္းက တတ္လာတဲ့ ကေလးေတးကဗ်ာ ကို မွတ္မိမမွတ္မိ နဲ႕ကန္ေရျပင္ အေပၚ ျဖတ္ ေလွ်က္လာတဲ့ ေလညွင္းနဲ႔ ၿငိမ့္လို႕။ေရွ႕က သမီးအႀကီးကေတာ့ စူးစမ္း တတ္စ အရြယ္ေလးမို႕ သူရဲ႕ခ်စ္အေမေလးနဲ႕ တတြတ္တြတ္ ေလးပါပဲ။ 

စက္ဘီးကိုနင္းေနရင္း လမ္းေဘးနွစ္ဖက္မွာ ေရာင္စုံ ေပါက္ေနတဲ့ သဘာ၀ အလွ"ေပါက္ပန္းေလးေတြ ကိုၾကည့္ရင္း"က်ေနာ့္ဘ၀ရဲ႕ ေမ့မ ရေသာ အတိတ္ေလး တခု အေတြးထဲ ၀င္လာ ပါေတာ့တယ္။ ေနရာက....က်ေနာ့္ အေဖေက်ာင္းအုပ္ ဆရာအျဖင့္ တာ၀န္ က်ရာ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက မြန္ျပည္သစ္ ပါတီ ထိန္းခ်ဳပ္ရာေနရာ (အမဲေရာင္နယ္ေျမ)။ အခ်ိန္ကား ဦးေန၀င္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ မဆလေခတ္။ အဲဒီလို မဆလ အစိုးရ စစ္တပ္ လက္လွမ္း မမွီတဲ့ အမဲေရာင္နယ္ေျမထဲက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနားက ေဘာ္လုံးကြင္းရဲ႕ေရွ႕ မွာ ရွိေနတဲ့မူလတန္းေက်ာင္း ေလးကေတာ့ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား (၂၀၀)၀န္းက်င္ဆန္႕  အဂၤလိပ္ အကၡရာ အယ္ပုံစံပါပဲ။ ေက်ာင္းရဲ႕အလံတိုင္နဲ႕ ကပ္ရပ္မွာေတာ့ "စကား၀ါ" ပင္ပ်ိဳေလး တစ္ပင္ ကေတာ့ တည္တည္တဲ့တဲ့။

က်ေနာ္ ယေန႕တိုင္ ေမ့မရႏိုင္ေအာင္ အမွတ္ရေနတဲ့ ေတာေက်းလက္က အဲဒီ စကား၀ါ ပန္းေလးေတြကေတာ့ အပင္ေပၚမွာ ေ၀လည္း ေမႊးျပီး၊ ေျမျပင္ေပၚ ေၾကြကာ က်လည္း ရနံ႕မျပယ္ ေမႊးေနတတ္တဲ့..အ၀ါေရာင္ ပန္းေလးေတြပါပဲ။ .ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ေႏြရာသီ စကား၀ါ ပန္းေလးေတြ ပြင့္ျပီဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ေက်ာင္းသြားေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ေျမျပင္ေပၚေၾကြကာ က်ေနတဲ့ စကား၀ါေလးေတြကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အပင္ေပၚ မွာ ေ၀ကာ ပြင့္ေနတဲ့ စကား၀ါပန္းေတြကို လည္းေကာင္း၊ အလုအယက္ ေကာက္ကာ တဖုံ၊ အပင္ေပၚ တက္ကာ ခူးကာ တမ်ိဳး၊ အလုအယက္ ေကာက္ကာ ခူးျပီး၊ ေက်ာင္းစာ သင္ခ်ိန္တြင္း မွာေတာ့ အ၀ါေရာင္ စကား၀ါ ပန္းေလး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဗလာ စာအုပ္ထဲမွာ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အ၀ါေရာင္ စကား၀ါ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လြယ္အိတ္ထဲမွာေပါ့။

အေဖေက်ာင္းအုပ္ အျဖင့္ တာ၀န္ က်ရာ ဤေတာလက္ ေက်းရြာသည္ အမဲေရာင္ နယ္ေျမ ပီပီ ရပ္ေ၀းနယ္ေ၀းက ဗမာစာကို သင္မဲ့က်ာင္း ဆရာဆိုလို႕အေဖရယ္ က်ေနာ္ မမွိတ္မိေတာ့တဲ့ ေနာက္ထပ္ ေက်ာင္းဆရာမ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ က်န္တာေတြ အကုန္ကေတာ့ အေဖ့ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ နားလည္မႈေတြနဲ႕ မြန္စာကို သင္ေပးေနတဲ့ မြန္ေက်ာင္း ဆရာ ခ်ည္းပါပဲ ေက်ာင္းထဲက ေက်ာင္းသူ/ ေက်ာင္းသားေတြ ကေတာ့ မြန္ေက်ာင္း ဆရာေတြ ၀င္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မြန္စာကို သင္ယူရျပီး၊ ဗမာေက်ာင္းဆရာမေတြ ၀င္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဗမာကို သင္ယူၾကရပါတယ္။ အေဖကေတာ့ ရံဖန္ရံခါပါပဲ ဘာေၾကာင့္ရယ္မွန္းေတာ့ မသိပါ က်ေနာ္သည္ အဲဒီ မူလတန္း ေက်ာင္းသားဘ၀ထဲက စျပီ အေဖ့ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ မြန္စာနဲ႕ရင္းႏွီးခြင့္ ရခဲ့ပါေတာ့တယ္။ 

က်ေနာ္ မေမႊးခင္ ကတည္းက အဲဒီေတာလက္ ေက်းရြာမွာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ အေဖသည္ က်ေနာ္ ဒုတိယတန္း ေက်ာင္းသား ဘ၀မွာပဲ ေနာက္ထပ္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ထိန္းခ်ဳပ္ရာ အမဲေရာင္ နယ္ေျမ ေတာလက္ေက်းရြာ တေနရာကို တာ၀န္အရ ေျပာင္းေရႊ႕ရပါေတာ့တယ္။ အေဖ တာ၀န္က်တဲ့ ဤေနရာ အသစ္ကေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ ကံေကာင္း သြားခဲ့တာလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။ မြန္စာကိုေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ေက်ာင္းခ်ိန္တိုင္းမွာ မြန္စာကို အခ်ိန္ျပည့္ သင္ခြင့္ရခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အေဖကေတာ့ ေက်ာင္းကို ရံဖန္ရံခါမွာမွ သာလွ်င္ ေက်ာင္းကို လာတတ္သည္။ မြန္ေက်ာင္း ဆရာ တေယာက္အား နားလည္မႈေတြနဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ သဖြယ္ေက်ာင္းကို အပ္ထားခဲ့ပါတယ္။  အဲဒီ မြန္ေက်ာင္းဆရာရဲ႕ေစတနာေၾကာင့္လည္း မြန္မိဘနွစ္ပါးက ေမြးဖြား လာတဲ့ က်ေနာ္သည္ ေက်ာင္းခ်ိန္ျပင္ပ ညအခ်ိန္မွာ အျမဲတမ္းလိုလို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို သြားျပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေ၀ယ်ာ၀စၥ အလုပ္ေတြနဲ႕အတုူ ဘုရားစာ၊ ဘုရားဂါထာ ေတြနဲ႔ထပ္၍ ရင္းႏွီးခြင့္ ရခဲ့ပါေတာ့တယ္။

အေဖ တာ၀န္က်တဲ့ အဲဒီေတာလက္ေက်းရြာရဲ႕ေႏြရာသီ ညေနခင္းေလးတခု ။  အေဖ့အား အစစအရာရာ ဒီရြာကို စေရာက္ ကတည္းက ကူညီေနတဲ့ အေဖ့ သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာ ဖိတ္ထားခ်က္ အရ အလည္သြားဘို႕က်ေနာ့္အား ေခၚသြား ပါေတာ့တယ္။  အေဖ့သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာေတာ့ ေရာက္တတ္ရာစကား၀ိုင္းဖြဲ႕ဘို႕အလည္ေရာက္လာတဲ့ လူေတြနဲ႕ လူစုံတက္စုံပါပဲ။ ေတာဓေလ့ေရာက္တတ္ ရာရာ စကား၀ိုင္းမို႕လည္းရီကာေမာကာ က်ေနာ္ယေန႕တိုင္မွတ္မိေနဆဲ စကားလုံးတခ်ိဳ႕ကေတာ့.....။

ဒီရြာကို အစိုးရခန္႕ေက်ာင္းအုပ္ တေယာက္ အေနနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းက ေရာက္လာျပီးေတာ့ ကေလးအတြက္ ဗမာစာ သင္ေပးတာ နည္းလြန္းတယ္၊၊ ခေလးေတြရဲ႕ေနာင္ေရးလည္း ၾကည့္ပါအုံး..။ ေက်ာင္းကိုလည္း မွန္မွန္သြားျပီး စီမံခန္႕ခြဲေစခ်င္တယ္" ဟူေသာ္ အေမးအတြက္ အေဖ့ရဲ႕ ရိုးရုိးသားသား အေျဖကေတာ့...သူငယ္ခ်င္းရာ ကိုယ္လည္းပဲ ကေလးေတြကို ဗမာစာနဲ႕ ဗမာစကား အခြင့္သင့္သလို သင္ေပးေနတာပဲ ဗမာျပည္မွာ ရွိေနမွကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕သားသမီးေတြ အခ်ိန္တန္ရင္ ဗမာစကား၊ ဗမာစာ အလိုလို တတ္သြားမွာပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕သားသမီးေတြ မြန္စာကိုပဲ အရင္တတ္ေအာင္ သြန္သင္ ဆုံးမလမ္းညႊန္းေပးပါ"သတဲ့။

အဲဒီလို အေဖ့ရဲ႕ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္သည္ မူလတန္းေက်ာင္းသား ဘ၀မွာကတည္းက မြန္စာကို ထိုက္သင့္ သေလာက္ ဖတ္တတ္ေရးတတ္ေနပါျပီ။ အေဖ မရွိေတာ့ တဲ့ေနာက္ အလယ္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀နဲ႕ အထက္တန္းေရာက္ေတာ့လည္း ေႏြရာသီ အားလပ္ရက္ေတြမွာ ဆိုရင္လည္း ရြာက ဘုန္းၾကီးေတြ ညအခ်ိန္မွာ ဖြင့္တဲ့ မြန္စာ သင္တန္းကို ေလ့လာ သင္ၾကားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ရြာက ဘုန္းၾကီးေတြရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ မြန္သဒၵါနဲ႕၊မြန္စာေရးနည္းကို အနည္းအက်ည္း တတ္ေျမာက္ လာခဲ့တဲ့ က်ေနာ္သည္ တကၠသိုလ္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ေမာ္လျမိဳင္ တကၠသိုလ္ရဲ႕မြန္စာေပနဲ႕ယဥ္ေက်းမႈ အသင္းက ဖြင့္လွစ္တဲ့ မြန္စာေပျပန္႕ပြားေရး ညေနသင္တန္းကို ဆက္လက္ ဆည္းပူး မိေသာအခါ က်ေနာ္သည္ မြန္စာနဲ႕အထူး အကြ်မ္းတ၀င္ ရွိခဲ့ပါေတာ့သည္။ 

မဆလေခတ္က အစိုးရ ေက်ာင္းဆရာ က်ေနာ့္ အေဖဆုံး သြားေသာအခါ အေဖသည္ ျမင့္ျမတ္ လွေသာ မြန္မိဘႏွစ္ပါးမွ ဆင္းသက္ လာခဲ့သူပီပီ က်ေနာ့္ အတြက္ အဖိုးတန္ဆုံး ထားရစ္ခဲ့ေသာ အေမြကေတာ့ မြန္စကားနဲ႕မြန္စာပါပဲ၊၊ ဤသို႕အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ အေဖထားခဲ့ေသာ အေမြအား အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက တခုတည္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ က်ေနာ္အေျခခ်ရာ ေနထိုင္ရာ တတိယႏိုင္ငံ၌ ေမြးဖြားလာခဲ့ ၾကတဲ့ ခ်စ္သမီး ေလးတို႕အား လက္ဆင့္ကမ္းေပးႏိုင္ရန္ က်ေနာ့္ရဲ႕တာ၀န္ပဲ မဟုတ္ပါလား။  ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္သည္ ေႏြရသီမွာ ရနံ႕ကင္းမဲ့လွစြာ အျပိဳင္အဆိုင္ အလွျပိဳင္ကာ လမ္းေဘး၌ ေပါက္ေနတဲ့ ပန္သူ မရွိတဲ့" ေရာင္စုံေပါက္ပန္းေလးမ်ား" ျဖစ္သြားမွာပါ။ သို႕တည္းမဟုတ္ အေ၀းေရာက္"လူ႕ေပါက္ပန္း" ျဖစ္သြားမွာပါ။
                                                     
                                                          သာထြန္းမြန္

ရွိသင့္ရွိထိုက္ေသာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓါတ္မ်ား ၾကြယ္၀ႏိုင္ပါေစ

                        (၆၆)ၾကိမ္ေျမာက္မြန္အမ်ိဳးသားေန႕ ရန္ကုန္



စက္တင္ဘာ၂၈ ကစျပီး ၃ ရက္တိုင္ မြန္ျပည္နယ္ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ လာမည့္ဒီဇင္ဘာလတြင္ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕ ေပၚ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး  ရရွိျပီးေနာက္ ပထမအၾကိမ္  မြန္တိုင္းရင္းသားမ်ား မ်က္ႏွာစုံညီလာခံ တ ရပ္အား အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕က်င္းပႏိုင္ရန္ ေရွ႕ေျပးအၾကိဳ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ တစ္ခု (သို႕တည္းမဟုတ္) ျပည္ တြင္းျပည္ပက မြန္အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးတို႕၏ အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံအေရးနဲ႕အတူ ျမန္မာျပည္ တြင္းက       မြန္ျပည္သူတို႕၏ အနာဂတ္အတြက္ အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ၾကမည္ဟု  ရင္၌အတိုင္းအဆမရွိ ၀မ္းသာ ၾကည္ႏူး စြာ ၾကားသိခဲ့ရပါသည္။
အျပင္ဘက္မွာေတာ့ ရြက္၀ါေၾကြရာသီမို႕ သစ္ရြက္၀ါေလးေတြသည္ မိခင္ပင္စည္၏ အကိုင္းထက္ေပၚမွ အစုလိုက္ အျပဳံလိုက္ ေလအေ၀ွ႕မွာ ေျမျပင္ေပၚ အခ်ိန္တန္၍ ခေနၾကရပါျပီ။ ဒါဟာ အခ်ိန္တန္၍ ေျမ ျပင္ေပၚ ေၾကြက်ရတဲ့ သက္ရြက္၀ါေလးေတြရဲ႕ဘ၀ပါ။ ထိုနည္းတူစြာ ကမၻာေပၚက သက္ရွိသက္ သတၱ၀ါ အားလုံးသည္လည္း ရြက္၀ါေလးေတြနည္းတူ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ျဖင့္ မိမိတို႕ခင္တြယ္ရာ မိဘအသိုင္း အ၀ိုင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္ေတြနဲ႕ မလြဲမေရွာင္သာ  ခြဲကြာၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။
သို႕ေသာ္……
စကၠန္႕၊ မိနစ္၊ နာရီ  အခ်ိန္တိုင္းနဲ႕အတူ ဘယ္ေသာ္အခါမွမေျပာင္းလဲ ႏိုင္မဲ့ ရွင္သန္ေနျမဲ အရာတခု က ေတာ့ ဤကမၻာေပၚက လူမ်ိဳးလူမ်ိဳးတိုင္းတို႕၏ သမိုင္းပါပဲ။ လူမ်ိဳးၾကီးတို႕၏ ေမြးရာပါ ဗီဇ မဟာစိတ္ ေတြနဲ႕အတူ လူသူအင္အား၊ လက္နက္အင္အား၊ ဥာဏ္ပညာအင္အား ေတြျဖင့္ မိမိတို႕ထက္ အရာရာမွာ အားနည္းေနေသာ လူနည္းစုတို႕၏ ေမြးရာပါ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ စာေပ၊ ယုံၾကည္ကိုး ကြယ္ရာ ဘာသာတရားတို႕အား ေသြးေႏွာေစျခင္းျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အၾကမ္းဖက္တဲ့ နည္းျဖင့္မ်ား ျဖင့္ထိုလူနည္းစုတို႕မ်ိဳးႏြယ္ကို ဤကမၻာေပၚမွ ေပ်ာက္သြားေစေသာ္လည္း ထိုလူမ်ိဳးစုတို႕၏ ပကတိသ မိုင္း ကေတာ့ စီးဆင္းေနဆဲဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးလိုရွင္သန္ေနဆဲပါပဲ
ဥပမာ ပ်ဳလူမ်ိဳးတို႕၏ သမိုင္း၊ ဒီလိုသာဓက အျပဳသေဘာေဆာင္ အေျခခံအေၾကာင္းရာအား ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲ သို႕ျပည္တြင္းျပည္ပက တက္ေရာက္မည့္ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေဆြေႏြးသင့္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္………။လာမည့္ဒီဇင္ဘာလ၌ ေမာ္လျမိဳင္ ျမိဳ႕ေပၚတြင္ က်င္း ပခြင္ရရွိမည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရရွိျပီးေနာက္ ပထမအၾကိမ္  မြန္တိုင္းရင္းသားမ်ား ညီလာခံသည္ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလအတြင္း္  ျပည္တြင္းျပည္ပက မြန္အမ်ိဳး သားအားလုံးတို႕၏ အနာဂတ္အတြက္ ေနာင္တြင္ သမုိင္းတြင္မည့္  အေရးၾကီးသည့္ညီ လာခံျဖစ္္ေနလုိ႕ ပါပဲ။  
ထိုေၾကာင့္……
ပစၥဳပၸန္ကာလတြင္ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊  ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေရး အ တြက္ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ရုန္းကန္ေနရေသာ လူမ်ိဳးတိုင္း၊ လူတိုင္းလူတိုင္းသည္ အနာဂတ္အတြက္ စဥ္းစားၾကရာ၌ အတိတ္ကိုေတာ့ ျပန္ေျပာင္းသတိရမိ မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ အတိတ္သည္ အနာဂတ္၏ ရည္မွန္းရာပန္းတိုင္တခုအတြက္ မီးျပတိုက္တခုဆိုရင္မမွားပါ။
မြန္လူမ်ိဳးတို႕၏  အတိတ္သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္လန္ကာ  ဆန္းစစ္ၾကည့္ရရင္ျဖင့္ မြန္တို႕သည္ ျမင့္ျမတ္ ေသာ မြန္ခမာအႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာေသာ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးျဖစ္သည့္ အားေလွ်ာ္စြာ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ သို႕ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရြ႕ေျပာင္းၾကရာတြင္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတတ္ၾကျပီး၊ ကိုယ္ပိုင္တီထြင္အၾကံ အဆေတြနဲ႕ ျပီးျပည့္စုံတဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္သည့္အျပင္ ရဲရင့္ျပီး ရိုးသားေသာစိတ္ထားႏွလုံးသား ပိုင္ဆိုင္သူ မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဒီ့အျပင္ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားေတြနဲ႕ ျပီးျပည့္စုံသည့္ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးျဖစ္ျပီး၊ တခါတရံမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာ အားနာမႈအေတြနဲ႕အတူ မလိုအပ္ပဲအခ်င္းခ်င္းမာန တရားေတြ ျပတတ္ၾကပါ တယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကိုလည္း ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲသို႕   တက္ေရာက္ၾကမည့္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ထည့္သြင္း စဥ္းစားရေပမည္။
ေအဒီ ၅၇၃ ခုႏွစ္တြင္ မြန္ညီေနာင္ႏွစ္ပါးျဖစ္ၾကေသာ သမလ၊၀ိမလတို႕ထူေထာင္ခဲ့ေသာ မြန္ေနျပည္ ေတာ္ဟံသာ၀တီ သည္ ေအဒီ ၁၇၅၇ ခုႏွစ္တြင္ ဦးေအာင္ေဇယ်ဦးစီးေသာ ဗမာ့ပေဒသရာဇ္ လက္ ေအာက္သို႕ က်ေရာက္ခဲ့ရသည့္ အဓိက အေၾကာင္းရင္း တရပ္ကား  ပေဒသရာဇ္ေခတ္က ေခတ္ အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ မြန္ပေဒသရာဇ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ မြန္လူမ်ိဳးတို႕၏ စည္းလုံးညီညြတ္မႈအား နည္းျခင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အားလုံးအသိပင္ျဖစ္ပါသည္။
ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ အဓိကပါ၀င္ေဆြးေႏြးၾကမည့္ ဦးေဆာင္ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားသည္ ဤႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ မွတဆင့္လာမည့္ဒီဇင္ဘာလတြင္ က်င္းပမည့္မြန္တိုင္းရင္းသားညီလာခံ၌ ယခုလက္ရွိ အမ်ားစုေသာ မြန္ု ျပည္သူေတြ လိုလားေတာင့္တေနၾကတဲ့ မြန္ဒီမိုကေရစီပါတီႏွင့္ မြန္ေဒသလုံးဆိုင္ရာဒီမိုကေရစီ ႏွစ္ပါတီ အျပီးသတ္ ပူးေပါင္းႏိုင္ရန္နည္းလမ္းအား ရွာၾကံႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္မိပါသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည ္ဦးေဆာင္ေသာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႕  ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီိတို႕ တႏိုင္လုံးအတိုင္း တာျဖင့္ ပါ၀င္ယွဥ္ျပိဳင္မည့္ (၂၀၁၅) အေထြေထြေရြးေကာက္ ပြဲသည္ မြန္ဒီမိုကေရစီႏွစ္ပါတီ အတြက္အထူးစိန္ေခၚမႈတရပ္ျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ။ ျပီးခဲ့ေသာ (၂၀၁၀) ေရြး ေကာက္ပြဲတြင္ တတ္သိပညာရွင္အမ်ားစုျဖင့္ တည္ေထာင္ထားခဲ့သည့္ မြန္ေဒသလုံးဆိုင္ရာမြန္ ဒီမို က ေရစီပါတီ  လႊတ္ေတာ္အမတ္(၁၆)ေနရာ အႏိုင္ရရွိခဲ့ျခင္းသည္   အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့  အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္  ပါ၀င္ယွဥ္ျပိဳင္မႈမျပဳလို႕သာ မ်က္ႏွာပန္းလွခဲ့ သည္ဆိုတာ ယုံမွားစရာမရွိပါ။
ဤႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမွ မြန္ဒီမိုကေရစီႏွစ္ပါတီ ပူးေပါင္းႏုိင္ေရးအတြက္ အကယ္၍သာႏွစ္ဖက္စလုံးမွ ဦး ေဆာင္သူမ်ားသည္ ေစတနာျပည့္၀စြာျဖင့္ မြန္တမ်ိဳးသားလုံး၏ အနာဂတ္ကို ေရွ႕ရႈၾကမည္ဆိုရင္ မေျပ လည္စရာအေၾကာင္းမရွိပါ။ တတိယႏိုင္ငံေရာက္ တတ္သိပညာရွင္မ်ားတို႕သည္လည္း မိမိတို႕ ႏွင့္သက္ ဆိုင္ရာတတိယႏိုင္ငံအသီးသီးတို႕ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီနည္းက်က် ျပသနာေျဖရွင္းနည္း၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အျမင္ ကြဲျပား မႈကို ေစ့စပ္ညိွႏႈိင္းေျပလည္ေစတဲ့နည္း ေတြကိုလည္း ဤႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ၌ ေဆြးေႏြးတင္ျပ သင့္ ပါသည္။
ထို႕အျပင္ယေန႕လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္အသင့္ေတာ္ဆုံးဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုမူအေၾကာင္းကို လည္း တတ္သိပညာရွင္မ်ားေတြအေနျဖင့္ အက်ယ္တ၀င့္ေဆြးေႏြးသင့္ပါသည္။ ကိုယ္ပိုင္စာေပ၊ ကိုယ္ ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကား၊ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားတို႕ျဖင့္ ျပီးျပည့္  စုံေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံေနထိုင္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ျဖင့္ သာလွ်င္ အ သင့္ေတာ္ဆုံးဟု ထင္မိပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး မရမီ (1946) ခုႏွစ္တြင္ မြန္တိုင္းရင္းသားအစည္းအရုံးက ဦးစီးျပီး ပထမအ
ၾကိမ္ညီလာခံ တရပ္က်င္းပခဲ့ဖူးရာ ယင္းညီလာခံမွ (က)သာသနာသကၠရာဇ္( ၁၁၁၆) ခုႏွစ္ တပို႕တြဲလ ျပည့္ေက်ာ္ ( )ရက္ေန႕ တြင္ဟံသာ၀တီေနျပည္ေတာ္အား စတင္ထူေထာင္ေသာ ေန႕အား မြန္အ မ်ိဳး သားေန႕ အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္။ () ဖဆပလေခတ္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မြန္အမ်ိဳးသား တို႕ အတြက္သီးျခားမဲစာရင္းမဲ ဆႏၵနယ္ေျမ  သတ္မွတ္ေပးရန္။ ေတာင္းဆိုမႈအား ဖဆပလ မလိုက္ ေလ်ာ လွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲ အားသပိတ္ေမွာက္ရန္တို႕ ျဖစ္သည္။ ညီလာခံမွဆုံးျဖတ္ခ်ကအတုိင္းမြန္အမ်ိဳးသား တို႕ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ မြန္အမ်ိဳးသားေန႕အား က်င္းပ လာခဲ့သည္မွာ (၆၆)ၾကိမ္ရွိလာခဲ့ျပီျဖစ္ပါသည္။
ထိုေၾကာင့္(၂၀၀၈) အေျခခံဥပေဒနဲ႕အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲကာ လ၌ျပည္တြင္း ျပည္ပကမြန္ႏိုင္ငံေရးပါတီ၊ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစုံတက္ေရာက္တဲ့ ဤႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲသည္ ခက္ခဲေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရမည္မွာမလြဲေပ။ သို႕ေသာ္ စည္းလုံးညီညြတ္မႈ အင္အား၊ ဥာဏ္ပညာ အင္အား၊ အေတြ႕အၾကဳံတို႕ျဖင့္ေပါင္းစပ္ျပီး အခက္အခဲကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္မည္ဟုယုံၾကည္ ေနမိပါသည္။  
                     
                                            သာထြန္းမြန္
                                                             

Sunday, September 15, 2013

ဟသၤာတို႔ရဲ႕ တနလၤာ

မြန္အရွင္ ေကာသလႅ(ဘီေအ-ဓမၼာစရိယ)၏ "ဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႔မႈ၌မိမိရုိးရာအတိုင္း
၀တ္စားဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႔ျခင္းသာလွ်င္ဘယ္မမုန္းႏုိင္စံပယ္ကုံးခိုင္
ျဖစ္ေတာ့သည္။”ဟူေသာအဆိုသည္မြန္္လူမိ်ဳးတို႕အတြက္ ဘယ္ေသာ
အခါမွမရိုးႏိုင္ေသာ၊ ရင္၌အျမဲသိမ္းဆည္းထားရမည့္ ၾသ၀ါဒပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ မြန္ျဖစ္ေသာ္လည္း မြန္စကား၊မြန္စာမတတ္ေပမဲ့ မိမိလူူမ်ိဳး၏
ရိုးရာ၀တ္စုံကို ေရာက္ရာေနရာေဒသ၊ ပတ္၀န္းက်င္၌ တနလၤာေန႕ေရာက္
တိုင္း အိမ္၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ က်င္းပရာပြဲလမ္းသဘင္၌ေသာ္လည္း
ေကာင္း ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၀တ္ဆင္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိသည္ျမင့္ျမတ္ေသာ
မြန္အမ်ိဳးအႏြယ္မွဆင္းသက္သူျဖစ္ေၾကာင္း လူမ်ိဳးျခားေတြ သိပါလိမ့္မည္။ ထို႕အျပင္မြန္လူမ်ိဳးတို႕သည္ မြန္ညီအကို “သမလနဲ႕၀ိမလ”တို႕၏ေက်းဇူး
ေၾကာင့္“ဟံသာ၀တီ” ဟူေသာကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းျဖင့္ေနလာခဲ့ေသာ
လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖင့္သည့္အျပင္၊ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကား၊ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ရာဘာသာတရားတို႕နဲ႕ ျပီးျပည့္စုံတဲ့ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖစ္
ေၾကာင္းကိုဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားႏိုင္မည္ျဖစ္ေပသည္။ မြန္လူမ်ိဳးတို႕၏တန္ဖိုး
ထားစရာ “တနလၤာေန႕”နဲ႕ပတ္သက္၍ က်ေနာ္ကဗ်ာတပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။


"ဟသၤာတို႕ရဲ႕ တနလၤာ"



ေကာင္းကင္ညိုညို
တိမ္တိုက္လူးလြင့္
မိုးစက္ပြင့္တို႔ေၾကြ။

သည္းလြန္းေသာမိုး မစဲေပမယ့္လည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ လင္းလက္ခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို အမ်ားသူငါ "ငါတို႕မြန္သည္”
အနီေရာင္ပုဆိုး အကၤ်ီျဖဴကို
ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ ၀တ္ဆင္ၾကသမို႕
ငါတို႔လူမ်ဳိး ျမင့္ျမတ္ဂုဏ္ကို
လူမ်ိဳးျခားအလယ္၌
ျပခဲ႔ၾကတယ္။

မိုးအကုန္ေဆာင္းအကူး
ျမဴမွဳန္အုပ္ဆိုင္း
ႏွင္းစက္ပြင့္တို႔ေ၀။

ေအးလြန္းေသာေဆာင္း ခိုက္ခိုက္တုန္လည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ ေမွးစက္ခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို သူသူငါငါ "ငါတို႕မြန္သည္”
ျဖဴကြက္ၾကားအနီေရာင္ပုဆိုး အကၤ်ီျဖဴကို
ေက်ေက်နပ္နပ္ ဆင္ျမန္းၾကသမို႔
ငါတို႔လူမ်ဳိး ျဖဴစင္ႏွလုံးသား ရဲရင့္ေသြးကို
ေသြးခ်င္းညီေနာင္တိုင္းရင္းသားအလယ္၌
ျပခဲ့ၾကတယ္။

ေဆာင္းႏွင္းျပယ္ေသာ္
ေႏြဦးကံ့ေကာ္ သင္းရနံ႕ေ၀ဆာ
တကိုယ္တည္းဥၾသ
လြမ္းေတးေလးဆို။

ပူလြန္းတဲ့ေႏြ ေခြ်းစိုေစလည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ ေပ်ာ္ပါးခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို ေက်ာင္းသြားေဖာ္သူငယ္ခ်င္း “ငါတို႕မြန္သည္”
ပုဆိုးနီနီ အကၤ်ီျဖဴကို အျပိဳင္သူငါ၀တ္ဆင္ၾကသမို႕
ငါတို႔လူမ်ဳိးယဥ္ေက်းမွဳကို အဓိပတိလမ္းမေပၚမွာ
ၾကြားခဲ့ဖူးတယ္။ ။
                                                                                               သာထြန္းမြန္( ၁၅.၉.၂၀၁၃)