မြန္အရွင္ ေကာသလႅ(ဘီေအ-ဓမၼာစရိယ)၏ "ဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႔မႈ၌မိမိရုိးရာအတိုင္း
၀တ္စားဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႔ျခင္းသာလွ်င္ဘယ္မမုန္းႏုိင္စံပယ္ကုံးခိုင္
ျဖစ္ေတာ့သည္။”ဟူေသာအဆိုသည္မြန္္လူမိ်ဳးတို႕အတြက္ ဘယ္ေသာ
အခါမွမရိုးႏိုင္ေသာ၊ ရင္၌အျမဲသိမ္းဆည္းထားရမည့္ ၾသ၀ါဒပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ မြန္ျဖစ္ေသာ္လည္း မြန္စကား၊မြန္စာမတတ္ေပမဲ့ မိမိလူူမ်ိဳး၏
ရိုးရာ၀တ္စုံကို ေရာက္ရာေနရာေဒသ၊ ပတ္၀န္းက်င္၌ တနလၤာေန႕ေရာက္
တိုင္း အိမ္၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ က်င္းပရာပြဲလမ္းသဘင္၌ေသာ္လည္း
ေကာင္း ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၀တ္ဆင္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိသည္ျမင့္ျမတ္ေသာ
မြန္အမ်ိဳးအႏြယ္မွဆင္းသက္သူျဖစ္ေၾကာင္း လူမ်ိဳးျခားေတြ သိပါလိမ့္မည္။ ထို႕အျပင္မြန္လူမ်ိဳးတို႕သည္ မြန္ညီအကို “သမလနဲ႕၀ိမလ”တို႕၏ေက်းဇူး
ေၾကာင့္“ဟံသာ၀တီ” ဟူေသာကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းျဖင့္ေနလာခဲ့ေသာ
လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖင့္သည့္အျပင္၊ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကား၊ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ရာဘာသာတရားတို႕နဲ႕ ျပီးျပည့္စုံတဲ့ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖစ္
ေၾကာင္းကိုဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားႏိုင္မည္ျဖစ္ေပသည္။ မြန္လူမ်ိဳးတို႕၏တန္ဖိုး
ထားစရာ “တနလၤာေန႕”နဲ႕ပတ္သက္၍ က်ေနာ္ကဗ်ာတပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
"ဟသၤာတို႕ရဲ႕ တနလၤာ"
ေကာင္းကင္ညိုညို
တိမ္တိုက္လူးလြင့္
မိုးစက္ပြင့္တို႔ေၾကြ။
သည္းလြန္းေသာမိုး မစဲေပမယ့္လည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ လင္းလက္ခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို အမ်ားသူငါ "ငါတို႕မြန္သည္”
အနီေရာင္ပုဆိုး အကၤ်ီျဖဴကို
ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ ၀တ္ဆင္ၾကသမို႕
ငါတို႔လူမ်ဳိး ျမင့္ျမတ္ဂုဏ္ကို
လူမ်ိဳးျခားအလယ္၌
ျပခဲ႔ၾကတယ္။
မိုးအကုန္ေဆာင္းအကူး
ျမဴမွဳန္အုပ္ဆိုင္း
ႏွင္းစက္ပြင့္တို႔ေ၀။
ေအးလြန္းေသာေဆာင္း ခိုက္ခိုက္တုန္လည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ ေမွးစက္ခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို သူသူငါငါ "ငါတို႕မြန္သည္”
ျဖဴကြက္ၾကားအနီေရာင္ပုဆိုး အကၤ်ီျဖဴကို
ေက်ေက်နပ္နပ္ ဆင္ျမန္းၾကသမို႔
ငါတို႔လူမ်ဳိး ျဖဴစင္ႏွလုံးသား ရဲရင့္ေသြးကို
ေသြးခ်င္းညီေနာင္တိုင္းရင္းသားအလယ္၌
ျပခဲ့ၾကတယ္။
ေဆာင္းႏွင္းျပယ္ေသာ္
ေႏြဦးကံ့ေကာ္ သင္းရနံ႕ေ၀ဆာ
တကိုယ္တည္းဥၾသ
လြမ္းေတးေလးဆို။
ပူလြန္းတဲ့ေႏြ ေခြ်းစိုေစလည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ ေပ်ာ္ပါးခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို ေက်ာင္းသြားေဖာ္သူငယ္ခ်င္း “ငါတို႕မြန္သည္”
ပုဆိုးနီနီ အကၤ်ီျဖဴကို အျပိဳင္သူငါ၀တ္ဆင္ၾကသမို႕
ငါတို႔လူမ်ဳိးယဥ္ေက်းမွဳကို အဓိပတိလမ္းမေပၚမွာ
ၾကြားခဲ့ဖူးတယ္။ ။
အခါမွမရိုးႏိုင္ေသာ၊ ရင္၌အျမဲသိမ္းဆည္းထားရမည့္ ၾသ၀ါဒပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ မြန္ျဖစ္ေသာ္လည္း မြန္စကား၊မြန္စာမတတ္ေပမဲ့ မိမိလူူမ်ိဳး၏
ရိုးရာ၀တ္စုံကို ေရာက္ရာေနရာေဒသ၊ ပတ္၀န္းက်င္၌ တနလၤာေန႕ေရာက္
တိုင္း အိမ္၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ က်င္းပရာပြဲလမ္းသဘင္၌ေသာ္လည္း
ေကာင္း ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၀တ္ဆင္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိသည္ျမင့္ျမတ္ေသာ
မြန္အမ်ိဳးအႏြယ္မွဆင္းသက္သူျဖစ္ေၾကာင္း လူမ်ိဳးျခားေတြ သိပါလိမ့္မည္။ ထို႕အျပင္မြန္လူမ်ိဳးတို႕သည္ မြန္ညီအကို “သမလနဲ႕၀ိမလ”တို႕၏ေက်းဇူး
ေၾကာင့္“ဟံသာ၀တီ” ဟူေသာကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းျဖင့္ေနလာခဲ့ေသာ
လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖင့္သည့္အျပင္၊ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကား၊ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ရာဘာသာတရားတို႕နဲ႕ ျပီးျပည့္စုံတဲ့ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖစ္
ေၾကာင္းကိုဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားႏိုင္မည္ျဖစ္ေပသည္။ မြန္လူမ်ိဳးတို႕၏တန္ဖိုး
ထားစရာ “တနလၤာေန႕”နဲ႕ပတ္သက္၍ က်ေနာ္ကဗ်ာတပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
"ဟသၤာတို႕ရဲ႕ တနလၤာ"
ေကာင္းကင္ညိုညို
တိမ္တိုက္လူးလြင့္
မိုးစက္ပြင့္တို႔ေၾကြ။
သည္းလြန္းေသာမိုး မစဲေပမယ့္လည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ လင္းလက္ခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို အမ်ားသူငါ "ငါတို႕မြန္သည္”
အနီေရာင္ပုဆိုး အကၤ်ီျဖဴကို
ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ ၀တ္ဆင္ၾကသမို႕
ငါတို႔လူမ်ဳိး ျမင့္ျမတ္ဂုဏ္ကို
လူမ်ိဳးျခားအလယ္၌
ျပခဲ႔ၾကတယ္။
မိုးအကုန္ေဆာင္းအကူး
ျမဴမွဳန္အုပ္ဆိုင္း
ႏွင္းစက္ပြင့္တို႔ေ၀။
ေအးလြန္းေသာေဆာင္း ခိုက္ခိုက္တုန္လည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ ေမွးစက္ခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို သူသူငါငါ "ငါတို႕မြန္သည္”
ျဖဴကြက္ၾကားအနီေရာင္ပုဆိုး အကၤ်ီျဖဴကို
ေက်ေက်နပ္နပ္ ဆင္ျမန္းၾကသမို႔
ငါတို႔လူမ်ဳိး ျဖဴစင္ႏွလုံးသား ရဲရင့္ေသြးကို
ေသြးခ်င္းညီေနာင္တိုင္းရင္းသားအလယ္၌
ျပခဲ့ၾကတယ္။
ေဆာင္းႏွင္းျပယ္ေသာ္
ေႏြဦးကံ့ေကာ္ သင္းရနံ႕ေ၀ဆာ
တကိုယ္တည္းဥၾသ
လြမ္းေတးေလးဆို။
ပူလြန္းတဲ့ေႏြ ေခြ်းစိုေစလည္း
အနာဂတ္ၾကယ္တို႔ ေပ်ာ္ပါးခိုနား
ရာမညဌာေန တကၠသိုလ္ေျမမွာ
တနလၤာေန႔ဆို ေက်ာင္းသြားေဖာ္သူငယ္ခ်င္း “ငါတို႕မြန္သည္”
ပုဆိုးနီနီ အကၤ်ီျဖဴကို အျပိဳင္သူငါ၀တ္ဆင္ၾကသမို႕
ငါတို႔လူမ်ဳိးယဥ္ေက်းမွဳကို အဓိပတိလမ္းမေပၚမွာ
ၾကြားခဲ့ဖူးတယ္။ ။
သာထြန္းမြန္( ၁၅.၉.၂၀၁၃)
